4 λεπτά χρόνος ανάγνωσης
Σε ακραία επίπεδα υποβάθμισης ωθείται η καλλιέργεια της ελιάς και η παραγωγή ελαιολάδου στην χώρα μας, σκορπώντας απόγνωση στους αγρότες του κλάδου αυτού. Την περσινή χρονιά, η οποία ήταν μια χρονιά με ακραία υψηλές τιμές και αμελητέες ποσότητες, την διαδέχεται μια χρονιά η οποία προσέφερε τις συνηθισμένες ποσότητες, αλλά με τιμές που ισοσκελίζουν με το κόστος. Παρ’ όλα αυτά, οι καταναλωτές συνεχίζουν να βλέπουν στο ράφι τις περσινές ακραίες τιμές, κάτι που προξενεί απορία και δυσαρέσκεια αυτών προς τους παραγωγούς, ως να ευθύνονται εκείνοι για τις τιμές ενός προϊόντος που οι ίδιοι, παράγοντας το, φρόντισαν να μην βρίσκεται σε έλλειψη.
Η αγορά ελαιολάδου αποτελεί ένα ακριβέστατο παράδειγμα για τις συνέπειες που προκαλούν οι σχηματισμοί συντεχνιών στην αγορά. Το εμπόριο αυτού του προϊόντος είναι από χρόνια το αντικείμενο ενός καρτέλ που, ξεκινώντας από την Ιταλία και καταλήγοντας στην Ισπανία, ρυθμίζει την αγορά προς όφελός του, με ανήθικες πρακτικές και μεθόδους και με τελικά θύματα τους καταναλωτές, τους παραγωγούς και εν τέλει το ίδιο το προϊόν. Η νομοθεσία έχει κάθετες ευθύνες, διότι με τα παραθυρά που περιέχει, αδυνατεί να ελέγξει την αγορά, ενώ παράλληλα και η πολιτική βούληση είναι διστακτική ως προς την τακτοποίηση του θέματος. Ενδεικτικά να αναφέρουμε μια εξόφθαλμη κλοπή που συμβαίνει: η νομοθεσία επιτρέπει να πουλάει ο παραγωγός ανά κιλό, ενώ οι έμποροι ανά λίτρο. Και κάθε λίτρο ελαιολάδου είναι περίπου 918 με 920 γρ. Άρα έχουμε τουλάχιστον 8% κρυφό εμπορικό κέρδος που επιβαρύνει το προϊόν και τον καταναλωτή, εκτός την κλοπή προς τον παραγωγό.
Το λάδι, ως έχει καθιερωθεί, αποτελεί το εθνικό προϊόν. Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η πρώτη ελιά δόθηκε απο την Αθηνά, ως δώρο στους Αθηναίους επειδή επέλεξαν να δώσουν το όνομά της στην πόλη τους, θα έπρεπε να είναι ιερό το δέντρο και ιερός ο καρπός της. Αντ’ αυτού, βλέπουμε την εγκατάλειψη της καλλιέργειας αυτής και να γίνεται καταστροφική διαχείριση από την πλευρά της πολιτείας. Παρατηρούμε ότι δεν γίνεται μια συλλογική διαχείριση του προϊόντος ώστε να καλύπτεται η επάρκεια της χώρας, ενώ παράλληλα εξάγεται αμεταποίητο χωρίς να προσφέρει την υπεραξία που έχει, στην ελληνική οικονομία.
Παρατηρούμε ότι καταλήγει να χρησιμοποιείται σε νόθευση με υποδεέστερα προϊόντα άλλων χωρών και να ανεβάζει την υπεραξία τους, ενώ παράλληλα αυτά τα λάδια συμπιέζουν την τιμή του ελληνικού ελαιολάδου σε τιμές κόστους, εξαιτίας της παραγωγής τους που γίνεται με σχεδόν βιομηχανοποιημένο τρόπο. Αυτά, με μαθηματική ακρίβεια, θα οδηγήσουν είτε στην εγκατάλειψη της παραγωγής του ελαιολάδου είτε στην υποβάθμισή του λόγω της εισαγωγής υβριδίων και βιομηχανοποίησης της ελαιοσυλλογής.
Εξ επί τούτου, είναι ανάγκη να μεταστραφεί άμεσα η πολιτική βούληση. Πρέπει οι ίδιοι οι πολίτες να προστατέψουν το ιερό ελαιόλαδο. Πρέπει να αναλάβει μια νέα πολιτική διοίκηση, που να έχει την βούληση να χρησιμοποιήσει όλα τα νόμιμα εργαλεία που της δίνει ο κανονισμός εμπορίου κατά το εθιμικό δίκαιο και να διασπάσει την σύσταση των συντεχνιών που δυναστεύουν την αγορά σε βάρος των ανθρώπων. Η νέα διοίκηση θα πρέπει να εξασφαλίσει πρωτίστως την αυτάρκεια της Ελλάδας και μετέπειτα να μεριμνήσει ώστε τίποτα να μην εξάγεται αμεταποίητο. Επομένως, η υπεραξία του προϊόντος θα διοχετεύεται στην οικονομία της χώρας και όχι στις τσέπες των μαφιόζων.
Σαφώς, οι παράμετροι του προβλήματος έχουν εκφραστεί επιφανειακά και, ως γνωστόν, τα γεγονότα αυτών των στρεβλώσεων είναι παλαιά και χρόνια. Όμως πρέπει να αναγνωριστεί ότι το ελαιόλαδο έχει ανάγκη την στήριξη της πολιτείας, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει και να αναπτύσσεται. Και δεν μιλάμε για την εφαρμογή επιδοτήσεων ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο απέτυχε κατά το παρελθόν να διορθώσει τις στρεβλώσεις της αγοράς. Μια νέα στρατηγική είναι μονόδρομος, ειδικά στις μέρες τις δικές μας που ο πλανήτης είναι μια ανάσα από τις άσχημες εξελίξεις.
Η αναγκαιότητα ετούτη καλύπτεται μόνο από την ενεργοποίηση των πολιτών, προκειμένου να προκύψουν ωφελήματα διά την πολιτεία. Είναι αναγκαιότητα η ενημέρωση και συμμετοχή των πολιτών σε έναν οργανισμό που πρέπει και μπορεί να τους συμπεριλάβει όλους, προκειμένου να συμβεί το γεγονός της απελευθέρωσης από τις δόλιες διοικήσεις που έχουμε διαχρονικά. Ο οργανισμός αυτός είναι η «Ελλήνων Συνέλευσις» και μόνον η ένταξη και συμετοχή των πολιτών μπορεί να φέρει αποτέλεσμα και αλλαγή, προκειμένου τα πράγματα να οδηγηθούν σε μια νέα κατάσταση, όπου ο πολίτης θα εντέλλει τους πολιτικούς υπαλλήλους διοίκησης του και αυτοί θα εκτελούν. Αυτή είναι εξάλλου η φύση και η ουσία της δημοκρατίας.
DimLoup