4 λεπτά χρόνος ανάγνωσης
Το 2024 ήταν μια αιματηρή χρονιά για την ανθρωπότητα, με πολεμικές συρράξεις να συμβαίνουν σε κάθε σημείο του πλανήτη. Τα φώτα της δημοσιότητας σαφώς εστιάζουν στον πόλεμο της Ουκρανίας και στη σφαγή των Παλαιστινίων που συμβαίνει στη Γάζα. Αυτό ίσως να συμβαίνει διότι οι δύο αυτοί πόλεμοι έχουν να κάνουν με τεράστια οικονομικά ή και άλλα συμφέροντα, ή ίσως και με το διαφορετικό χρώμα που έχει η επιδερμίδα των ανθρώπων που σκοτώνονται σε άλλα σημεία του πλανήτη. Έτσι, δεν μας πολύ ενδιαφέρουν οι πόλεμοι στην υπόλοιπη υδρόσφαιρα. Γίνεται σαφές ότι κάθε πόλεμος είναι πρωτίστως ένα παιχνίδι αίματος, εντυπώσεων, επικοινωνιακής εκμετάλλευσης, απόκτησης ισχύος, επιβολής, οικονομικών συμφερόντων, προσπάθεια εγκαθίδρυσης καθεστώτων και αγορά εργασίας για ένα σωρό ανεπάγγελτους και αδίστακτους ανθρώπους που από διάφορα πόστα είτε συμμετέχουν στην καταστροφή είτε περιμένουν να τελειώσει ώστε να συμμετέχουν στις μπίζνες της ανοικοδόμησης.
Πολεμικές συγκρούσεις εκτός από την Ουκρανία και τη Γάζα έχουμε και στην Υεμένη, όπου οι αντάρτες Χούθι που υποκινούνται από το Ιράν έρχονται σε σύγκρουση με τη Σαουδική Αραβία και συνασπισμό συμμάχων της. Έχουμε στη Συρία την κατάλυση του καθεστώτος Άσαντ και την επιβολή ενός άλλου ισλαμιστικού καθεστώτος που σύντομα θα φέρει και αυτό αιματοχυσία υποκινούμενο από την Τουρκία. Έχουμε την επάνοδο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Έχουμε εμφύλιο πόλεμο στο Κονγκό που έχει δημιουργήσει αρκετά θύματα και κατά συρροή μεταναστευτικά κύματα λόγω πείνας και βίας. Έχουμε πόλεμο στη Σομαλία, όπου η παρουσία του Δυτικού κόσμου στην περιοχή για την εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου δημιούργησε καταστροφικές αναταραχές, χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα παύση της αιματοχυσίας. Έχουμε εμφύλιο στο Σουδάν με μια εύθραυστη ειρήνη να είναι υπό απειλή διαρκώς. Έχουμε εμφύλιο στη Μιανμάρ λόγω στρατιωτικού πραξικοπήματος.
Έχουμε πολεμικές συγκρούσεις στη Νιγηρία διότι παρότι είναι μια πλούσια πετρελαιοπαραγωγός χώρα, υπάρχει ανικανότητα διοίκησης και έλλειψη δημοκρατικής κουλτούρας, ώστε με τον συντονισμό και τη δίκαιη κατανομή του πλούτου να επέλθει ειρήνευση και ανάπτυξη για όλες τις φυλές της περιοχής. Έχουμε τη διαρκή απειλή ανάφλεξης στην περιοχή της Κορέας, όπου τα δύο διχοτομημένα κράτη, αποτελέσματα του Ψυχρού Πολέμου, είναι συνεχώς υπό ένταση και πυραυλικές δοκιμές. Έχουμε την Κίνα να απειλεί οικονομικά ολόκληρο τον πλανήτη και να βρίσκεται σε τεταμένη κατάσταση κυρίως με τις ΗΠΑ λόγω της απορρόφησης των αμερικανικών επιχειρήσεων και κεφαλαίων στο έδαφός της. Έχουμε την Κίνα να είναι μια διαρκής απειλή για την ανατολική και νοτιοανατολική γειτονιά της, μέχρι και την Αυστραλία. Σαφώς ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ, με τις συγκρούσεις που συμβαίνουν ή βρίσκονται σε εκκολαπτόμενη κατάσταση στον πλανήτη μας.
Όλες αυτές οι αιματοχυσίες έχουν φέρει ως επακόλουθο την ενστικτώδη κατάπτωση του ανθρώπου και τη μετατροπή της παγκόσμιας κοινωνίας σε μια ζούγκλα, όπου ο ισχυρός δυναστεύει και κλέβει τον αδύναμο, και ο αδύναμος προκειμένου να αποκαταστήσει την αδικία ή να γίνει αυτός ισχυρότερος, επιτίθεται. Και ο κύκλος του αίματος θα συνεχιστεί αέναα, με μεγαλύτερη ένταση και καταστροφές, ενώ τα θύματα πολέμου θα αυξηθούν με αλματώδεις ρυθμούς εξαιτίας της τεχνογνωσίας που αναπτύσσεται στα νέα οπλικά συστήματα.
Ουσιαστικά ο άνθρωπος έχει χάσει την αυτογνωσία του και δεν κατανοεί ότι ίσως κάπου αργότερα στον χρόνο να φλερτάρει ακόμη και με τη συλλογική του εξαφάνιση, ως είδος και ως ζωή από τον πλανήτη. Η τάση από νοσούντα κύτταρα του σώματος της παγκόσμιας πολιτείας μας, στα οποία έχουν δοθεί διοικητικές θέσεις στα κράτη, είναι να εκφράζουν τα μικρά συναισθήματά τους, μεταβιβάζοντας τα στο συλλογικό σώμα. Έτσι συναισθήματα όπως μίσος, εγωισμός, έπαρση, θυμός, φόβος, ανασφάλεια, βρίσκουν έδαφος και ενσωματώνονται στους ανθρώπους, είτε από έναν τρελό δικτάτορα, είτε από κάθε φαντασμένο που την είδε elite και στον οποίο οι πολίτες έδωσαν την ισχύ τους και τους κατευθύνουν στον όλεθρο. Κάθε φανατισμός που εγκαθιδρύεται στα μυαλά των πολιτών από μεθόδους προπαγάνδας καταλύει τη λογική σκέψη και φέρνει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση την κατανόηση του δικαίου, της ορθότητας και του σκοπού της ύπαρξής μας. Αυτό πρέπει να σταματήσει να συμβαίνει, διότι οι άνθρωποι οδηγούνται σε σφαγές και καταστροφές των κόπων τους, από τους φρενοβλαβείς ηγέτες τους, δημιουργώντας παράλληλα νέο μίσος.
Κάθε άνθρωπος έχει ή είχε μάνα. Κάθε άνθρωπος ήρθε στη γη με τον ίδιο τρόπο, με τις ίδιες ανάγκες, με την ίδια επιθυμία για να ζήσει. Πώς κάποιοι λοιπόν αποκτούν ισχύ και δικαίωμα ώστε να σφάζουν τα παιδιά των μανάδων αυτών; Αν η ανθρωπότητα λειτουργούσε ως ένα σώμα, θα έπρεπε να απομονώσει αυτά τα άτομα ως επικίνδυνα για την ανθρωπότητα και όχι να τους δίνει διοικητικές θέσεις και ισχύ για να παίζουν στην τρέλα τους. Η ανθρωπότητα θα πρέπει να επανέλθει στην αυτογνωσία της, να κατανοήσει ότι οφείλει να λειτουργεί ως συλλογικό σώμα που σέβεται και κρατά στη φυσιολογία τους όλα τα κύτταρά της. Η ανθρωπότητα πρέπει να κατανοήσει ότι η φυσιολογία του κάθε ανθρώπου είναι να είναι πολίτης και να φτιάχνει πολιτείες που θα δίνουν νέους πολίτες και πολιτισμό. Τα ζώα με τα ζώα και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους. Αυτός είναι ο σκοπός της ύπαρξης κάθε ανθρώπου και όχι να σκοτώσει τον γιο μιας άλλης μάνας.
DimLoup