Προσφάτως ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βραβεύτηκε σε ειδική εκδήλωση με το βραβείο Ειρήνης «Νίκος Νικηφορίδης» για τη Συμφωνία των Πρεσπών, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε από πού ερχόμαστε, γιατί έτσι θα χάσουμε την κατεύθυνση που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Οι αγώνες για ειρήνη δεν είναι μακρινοί. Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται και μετά το κλείσιμο των καμερών. Μια γενιά που απέναντι στον κυνισμό, αρνείται να παρασυρθεί από την τοξικότητα, θέλει ουσία, όχι εικόνα, αναζητά όραμα και ρεαλισμό. Οφείλουμε να απευθυνθούμε σε αυτή τη γενιά με ειλικρίνεια, όραμα και πράξεις. Όχι με φθηνά εντυπωσιακά λόγια, αλλά με σοβαρότητα και αλήθεια».
Κατά την πάγια τακτική τους, πολλά λόγια αλλά νόημα και ουσία μηδέν. Παρατηρούμε ακόμα μια φορά την δολιότητα του παγκόσμιου αντι-ανθρώπινου καθεστώτος μέσω των τοπικών του υπαλλήλων και των μηχανισμών του να αλλοιώνει βασικές έννοιες, όπως την έννοια της ειρήνης εν προκειμένω, προκειμένου να επιτύχει τους άδικους και ιδιοτελείς στόχους του. Τι σχέση έχει η ιστορική πραγματικότητα, άρα και η αλήθεια, με την ειρήνη και την Συμφωνία των Πρεσπών; Πώς η παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας μπορεί να συμβάλει στην ειρήνη στο παρόν αλλά κυρίως στο μέλλον; Πώς μπορεί να στηριχθεί ένα οικοδόμημα σε σαθρά θεμέλια; Την αλλοίωση των εννοιών και την παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων την χρησιμοποιεί κατά κόρον το παγκόσμιο τυραννικό καθεστώς και οι κατά τόπους υποτακτικοί του για να κρατά τους ανθρώπους στην λήθη και να εκτελεί ανενόχλητο τα άδικα σχέδια του. Τα δείγματα είναι χιλιάδες. Οι γενοκτονίες των γηγενών της Αμερικής, της Αφρικής, της Ωκεανίας κ.α. μετατράπηκαν σε “εκπολιτισμό” των αγρίων από τους “πολιτισμένους” εποικιστές.
Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βραβεύτηκε λοιπόν ως ειρηνοποιός για το “ξεπούλημα” των πνευματικών δικαιωμάτων της Ελληνικότητας, αφού αυτό έγινε με την συνθήκη των Πρεσπών. Μια συμφωνία κόντρα στην ιστορική αλήθεια και που απορρίπτεται από την συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Κατά τα άλλα το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας υποτίθεται ότι εκφράζει την βούληση του Ελληνικού λαού. Βέβαια σύμφωνα με την πάγια τακτική τους τα βραβεία τους απονέμονται αναμεταξύ τους και όχι από το σύνολο των πολιτών.
Ενώ η εκάστοτε κυβέρνηση αλλά και η βουλή υποχρεούνται να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της χώρας μας, οι Ελληνόφωνοι πολιτικοί μας δρουν διαχρονικά ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα, και τα αποτελέσματα τα βιώνουμε καθημερινά σε μια Ελλάδα συνεχώς συρρικνούμενη που δεν εμπνέει τον σεβασμό ούτε καν σε κρατίδια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το επίσημο Ελληνικό κράτος ποτέ δεν αντέδρασε στις (έξωθεν ή ένδοθεν) πάμπολλες προσβολές τεράστιων προγόνων μας όπως ο Ηρακλής, ο Αχιλλέας, ο Μέγας Αλέξανδρος κ.α. από το Χόλυγουντ και άλλους, στην παραχάραξη της ιστορίας μας, στην παραποίηση της γραφής μας, στην καταστροφή και βεβήλωση των μνημείων μας, την μετατροπή των Ολύμπιων Αγώνων σε παγκόσμιο τσίρκο κλπ.
Εξωτερική πολιτική είναι η στάση και η θέση της Ελλάδος έναντι των άλλων χωρών στον παγκόσμιο ιστό. Η θέση αυτή εκφράζεται από τους πολιτικούς που είναι στην διακυβέρνηση και στην βουλή μας και ανά πάσα στιγμή θα πρέπει να τοποθετηθούν για οποιοδήποτε θέμα προκύψει και αφορά τα συμφέροντα της χώρας μας, εκπροσωπώντας το σύνολο των Ελλήνων πολιτών. Ένα έργο της εξωτερικής πολιτικής είναι η ανάδειξη και η διαφύλαξη – προάσπιση των πνευματικών δικαιωμάτων της Ελληνικότητας απανταχού της γαίας.
Αυτό όπως γνωρίζουμε δεν συμβαίνει και δεν έχει συμβεί στην νεότερη ιστορία της Ελλάδας από καμία Ελληνόφωνη κυβέρνηση και βουλή. Οι Ελληνόφωνοι πολιτικοί των κομμάτων με τους μηχανισμούς τους, υπηρετώντας ξένα κέντρα εξουσίας, δρουν ως αντιπρόσωποι των πολιτών που τους ανέδειξαν και όχι ως εκπρόσωποί τους και για τον λόγο αυτό οι αποφάσεις τους και οι δράσεις τους δεν συμβαδίζουν με την βούληση των πολιτών και πάντα είναι ενάντια στα δίκαια του γένους μας. Να θυμηθούμε τα μνημόνια, το δημοψήφισμα, το μακεδονικό, τις ασυλίες, τους εγκλεισμούς, την φτωχοποίηση, τους πλειστηριασμούς, τα σκάνδαλα, την μεθοδευμένη αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού μέσω της φυγής των νέων μας και της εισαγωγής και “Ελληνοποίησης ” ετερόκλητων αλλογενών….και τόσα άλλα.
Σε πολλούς συμπολίτες μας το καθεστώς φαίνεται παντοδύναμο και ανίκητο. Όμως δεν είναι έτσι. Το καθεστώς χρησιμοποιεί την δύναμη που εμείς του δίνουμε με την ψήφο μας και την αδράνειά μας. Κατ´ αρχήν πρέπει να αντιληφθούμε ότι είναι ανόητο να αναμένουμε δικαιότερες πολιτικές από τους ίδιους “θεατρίνους” που τόσα χρόνια ανακυκλούμενοι μεταξύ των κομμάτων εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές.
Ως Έλληνες πολίτες διαθέτουμε μια και μοναδική δυνατότητα να σταματήσουμε όλο αυτό το άδικο και την δυνάστευση που βιώνουμε διαχρονικά, με την ενεργοποίησή μας, την ένωσή μας και χρησιμοποιώντας την ψήφο μας με νόηση.
Φιλιππάκης Χαράλαμπος