Αρκετοί από τους πολίτες αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί η χώρα μας ή ακόμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση χτύπα την παραγωγικότητα της με βάναυσους τρόπους σε σημείο ακόμη και εξαφάνισης τομέων πρωτογενούς παραγωγής, βλάπτοντας τα εμπορικά ισοζύγια των χωρών μελών και του κατά κεφαλήν εισοδήματος των πολιτών τους. Η απάντηση βρίσκεται σε ένα πρόγραμμα της Ε.Ε. που ονομάζεται Σύστημα Γενικευμένων Προτιμήσεων, ή αλλιώς ΣΓΠ.
Πρόκειται για τον τεράστιο κεντρικό σχεδιασμό των εισαγωγών της Ε.Ε. οπου η Ευρώπη δέχεται οικειοθελώς πλήγμα (χάριν της διεθνούς ευημερίας και ασφάλειας, όπως κατα το παρελθόν μας είχε πει η Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη στην ορκομωσία Παπούλια ως ΠτΔ). Αυτό το πρόγραμμα έχει σκοπό την βοήθεια προς την σύγκλιση των αναπτυσσομένων ή λιγότερο ανεπτυγμένων οικονομιών των χωρών εκτός Ε.Ε. με απώτερο σκοπό σαφώς την μελλοντική ένταξη τους στην ένωση, εφόσον καταφέρουν να εκπληρώσουν τα κριτήρια σύγκλισης. Ουσιαστικά μιλάμε για μια σκόπιμη υποχώρηση των ευρωπαϊκών προϊόντων προς χάριν των προϊόντων και των χωρών που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα. Ας εστιάσουμε όμως σε ότι αφορά τον αγροτικό τομέα.
Η Ε.Ε. έχει ανάγκη την δική της διεύρυνση και την επιτυγχάνει βασισμένη στις οικονομικές καταστροφές που επιβάλλει στους πολίτες των χωρών της. Έτσι λαμβάνει έδαφος ένα παράξενο αλισβερίσι όπου δίνονται συγκριτικά πλεονεκτήματα και δικαιώματα εισαγωγών από την Ε.Ε. προς τις δικαιούχες χώρες εκτός Ε.Ε., και προκύπτουν από την διαμόρφωση συγκριτικών μειονεκτημάτων προς τα εγχώρια προϊόντα της ένωσης. Στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή αυτό θα το δούμε να συμβαίνει κατά προτεραιότητα στα έτη που θα έρθουν.
Αυτό θα συμβεί με την παύση των επιδοτήσεων που έχει ανάγκη ο αγροτικός τομέας προκειμένου να υπάρχει συντονισμός και ρύθμιση της ανελαστικότητας των τιμών αλλά και ανάπτυξη παραγωγής, πέραν των κινήτρων που παύουν και είναι απαραίτητα για την εισαγωγή νέων ανθρώπων ώστε να προσφέρουν στον τομέα αυτό. Ένα άλλο σημαντικό εργαλείο για την προώθηση και αύξηση των εισαγωγών στην Ε.Ε. είναι η υπερφορολόγηση και η αύξηση κόστους παραγωγής που υπάρχει επιβαρύνοντας τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων της Ε.Ε.
Αυτό θα κάνει ασύμφορη την παράγωγη της Ε.Ε. Θα την μειώσει αυξάνοντας παράλληλα την αναγκαιότητα των εισαγωγών σε δεύτερο χρόνο. Σαφώς οι αυξήσεις στις τιμές των πρώτων υλών που απαιτούνται για την παραγωγή των προϊόντων αυτών θα είναι ένας σημαντικός παράγοντας που θα διαμορφώσει το μέλλον. Όμως η σημαντικότερη μετατροπή συγκριτικών πλεονεκτημάτων που συμβαίνει ήδη και καταστρέφει τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων στην Ε.Ε. έχει να κάνει με τους κανόνες εισαγωγής, εκθέτοντας σε μια άδικη μεταχείριση εκτός των άλλων και τους καταναλωτές της Ε.Ε.
Τα αγροτικά προϊόντα που εισάγονται στην Ε.Ε. δεν εμπίπτουν προς το παρόν στις απαιτήσεις και στους κανόνες ασφάλειας που υπάρχουν στις χώρες εντός Ε.Ε. αλλά στους κανονισμούς της χώρας προέλευσης, σε ότι έχει να κάνει φυτοφάρμακα, αντιβιοτικά, λιπάσματα κ.τ.λ. Η παραγωγή σε χώρες εκτός Ε.Ε. χαρακτηρίζεται από χαλαρές μεθόδους παραγωγής, όπου πολλές φορές γίνεται χρήση απαγορευμένων για την Ε.Ε. ουσιών οι οποίες όμως παράγονται σε χημικές βιομηχανίες που εδρεύουν στην ένωση. Έτσι οι δυνατότητες υψηλής ποσότητας παραγωγής, προσφοράς και χαμηλού κόστους που επιτυγχάνεται στις χώρες εκτός Ε.Ε μετατρέπονται σε πλεονεκτήματα που σε σχέση με τις συνθήκες παραγωγής των χωρών εντός της Ε.Ε. έχουν απόσταση επηρεάζοντας ακόμη δυσμενέστερα τα οικονομικά στοιχεία των παραγωγών της ένωσης λόγο ανταγωνισμού. Επί της ουσίας έχουμε μια σκοπίμως ελεγχόμενη διαρροή συναλλάγματος από την οικονομία της Ε.Ε. μέσω διεύρυνσης των αγορών της, προσδοκώντας άλλα μεγαλύτερα οφέλη για τον παγκόσμιο σχεδιασμό συγκεντρωτισμού που υπηρετεί η ελίτ η οποία διοικεί την Ε.Ε. Για τους πολίτες της ένωσης η συνέχεια προβλέπεται άσχημη.
Μετά από αυτά καταλαβαίνουμε σαφώς γιατί η Ελλάδα καταναλώνει λεμόνια Αργεντινής, πατάτες Αιγύπτου, λάδι Μαρόκου, ντομάτες Τουρκιάς αλλά και αρνάκι Ρουμανίας. Οι δυνατότητες ανάπτυξης του αγροτικού τομέα της χώρας μας χρήζουν αξιοποίησης. Σε κάποια προϊόντα η αναγκαιότητα αύξησης της παραγωγής υπολογίζεται στο 70% τουλάχιστον, μόνον για την εγχώρια κατανάλωση και αυτάρκεια ενώ η ποιότητα των προϊόντων της χώρας μας μπορεί να είναι η κορυφαία του κόσμου.
Επομένως ευθαρσώς μπορούμε να πούμε ότι η διατροφική κρίση που έρχεται στο μέλλον για την Ε.Ε. και την χώρα μας μέσω της καταστροφής του αγροτικού τομέα είναι ενορχηστρωμένη, σχεδιασμένη και εκτελεσμένη στο μέγιστο και δεν αποτελεί γεγονός ατυχίας. Διότι η Ε.Ε. για να επιτύχει και να εκτελέσει τον σχεδιασμό διεύρυνσης και εγκαθίδρυσης μιας εσφαλμένης παγκοσμιοποίησης εγκατέλειψε και σκότωσε την αυτάρκεια της σε διατροφικά προϊόντα και πρώτες ύλες. Η πείνα είναι ένα δοκιμασμένο σχέδιο από παλαιότερα καθεστώτα και φέρνει άσχημες μνήμες. Π.χ. ο Στάλιν προσπάθησε να οδηγήσει σε λιμοκτονία σχεδόν όλους τους κατοίκους της περιοχής της σημερινής Ουκρανίας. Ταυτόχρονα ο ίδιος εφάρμοζε και την ασιτία στα γκουλάγκ όπου έκλεινε τους αντιφρονούντες του σοβιετικού καθεστώτος. Από εκεί παραδειγματίζεται και το καθεστώς της δύσης.
Τα επόμενα χρόνια για τους πολίτες της Ε.Ε. προβλέπεται να είναι μαύρα. Αυτό το χρονοδιάστημα είναι σχεδιασμένο με κάθε λεπτομέρεια και εκτελείται από τους ηγέτες που εμείς έχουμε ορίσει ως κεφάλες στην Ε.Ε. Ένα σημαντικό κομμάτι της εφαρμογής του σχεδιασμού αυτού προϋποθέτει την αποδοχή των πολιτών. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της πλύσης εγκεφάλου που θα συμβαίνει με την εφαρμογή της ρητορικής μεθόδου, του ξύλινου λόγου, των ΜΜΕ, με όμορφες λέξεις και έννοιες και σαφώς μέσω της επανάληψης. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη οι πολίτες να εστιάζουν και να ερμηνεύουν σωστά τις λέξεις και τα λόγια που θα ακούνε. Να ερευνούν και να συμμετέχουν ενεργά και ευσυνείδητα στα της πολιτείας τους, μετεχοντας επι των αποφάσεων και όχι μόνο επί των προσώπων διοίκησης. Έχοντας πλήρη πληροφορία μπορεί να αποφευχθεί η εφαρμογή τέτοιων σχεδιασμών, ίσως και μια αιματοχυσία που σε περίπτωση αποτυχίας, ακόμη μια φορά βρίσκεται στο προσκήνιο των σχεδιασμών επιβολής των ανώμαλων επικυρίαρχων.
Ο τρόπος ανατροπής των σχεδιασμών αυτών υπάρχει, όπως υπάρχει και πολιτική πρόταση που βασίζεται στην λογική και στην αλήθεια. Οι πολίτες από την μεριά μας οφείλουμε να πάρουμε θέση και να μην καθόμαστε αμέτοχοι περιμένοντας την μοίρα που μας έχουν χαράξει άλλοι απάνθρωποι μηχανισμοί. Ας φτιάξουμε εμείς την μοίρα μας και την ζωή μας ως θα έπρεπε. Με σεβασμό στην φυσιολογία μας και του περιβάλλοντος μας.
DimLoup