Σε ακόμη ένα οικονομικό πλήγμα οδηγήθηκαν οι αγρότες του κάμπου της Θεσσαλίας οι οποίοι επλήγησαν από την κακοκαιρία Ντάνιελ τον περασμένο χειμώνα. Οι προσδοκίες των πενιχρών αποζημιώσεων μέσω του ΕΛΓΑ που είχαν υπολογιστεί στα 60 εκατομμύρια ευρώ φαίνεται ότι έβγαλαν εντελώς εκτός προϋπολογισμού τους αγρότες, με αποτέλεσμα ένα ντόμινο κρίσης στην τοπική αγορά προμηθειών, πρώτων υλών για τους αγρότες αλλά και στους κατασκευαστές των μηχανημάτων τους που καταστράφηκαν από την πλημμύρα.
Οι πληρωμές είχαν ανακοινωθεί με ημερομηνία καταβολής πλήρους ποσού για τις 31 Ιουνίου. Το υπ. αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων λόγω τεχνικών θεμάτων, αποφάσισε να μεταφέρει την ημερομηνία για τις 17 Ιουλίου μονομερώς. Αυτό εξέθεσε τους αγρότες που είχαν κανονίσει τις προθεσμίες πληρωμών τους για τις 31 Ιουνίου. Ακάλυπτες επιταγές και γραμμάτια έχουν κατακλύσει τις περιοχές αυτές με τους εκδότες αγρότες να ψάχνουν τρόπους διευθέτησης των υποσχέσεων τους, χωρίς καμία βοήθεια από την πολιτεία, παρότι αυτή πρώτη δεν εκτέλεσε την δική της υπόσχεση. Την καταβολή αποζημιώσεων στην ώρα τους.
Το υπουργείο όμως δεν σταμάτησε εκεί. Ανακοινώσε δεύτερη αναβολή πληρωμών για τις 24 Ιουλίου με καταβολή χρημάτων μόνο στο ποσοστό των αγροτών που έχουν εξεταστεί οι δηλώσεις τους, δηλαδή στο 70% αυτών. Στην εξέταση του θέματος προκύπτει ότι το υπουργείο εξέθεσε στον κίνδυνο πιστωτικού γεγονότος το σύνολο των πληγέντων αγροτών για την περίοδο 31 Ιουνίου – 17 Ιουλίου. Μετέπειτα ξανά το σύνολο των πληγέντων αγροτών για την περίοδο 17 Ιουλίου – 24 Ιουλίου, και έπειτα τουλάχιστον το 30% των πληγέντων αγροτών σε ολικό οικονομικό κίνδυνο και για τρίτη φορά, επειδή δεν υπήρξε σαφής ημερομηνία καταβολής των αποζημιώσεων γι’ αυτούς.
Επί της ουσίας λοιπόν, οι αγρότες πληρώνουν υπέρογκα ποσά στον ΕΛΓΑ κάθε χρόνο για την ασφάλεια των επενδύσεων τους χωρίς να γνωρίζουν ότι αν έρθει η ώρα της αποζημίωσης εκτίθενται σε έναν ακόμη κίνδυνο. Την ασυνέπεια του κράτους και του ΕΛΓΑ. Η αγροτιά πτωχεύει. Εν καιρώ δεν θα υπάρξουν νέοι για να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο ανοίγοντας τον δρόμο στα μεγάλα σχήματα εταιρειών. Μιλάμε για ένα κράτος που πλέον στέκεται ξεκάθαρα απέναντι στην πρωτογενή παραγωγή με σκοπό τον μετασχηματισμό της και μετατρέπει την Ελλάδα σε μια χωρά εξαρτώμενη των αναγκών της. Η αυτάρκεια, η ασφάλεια των τροφίμων και η ανάπτυξη έχει πάει περίπατο παρότι η δυναμική τους είναι ισχυρή και με έδαφος. Διότι όταν έχεις ένα ποσοστό αυτάρκειας στα γεωργικά προϊόντα κοντά στο 45% αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και ένα έδαφος ανάπτυξης του τομέα τουλάχιστον 55%. Ομοίως στον κτηνοτροφικό κλάδο το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας κυμαίνεται από 25% έως 35%.
Άρα πλέον μπορούμε να μιλήσουμε για καθαρά και στοχευμένα πλήγματα στον αγροτικό τομέα που δεν προκύπτουν από κακοδιαχείριση αλλά από δόλο. Ο σκοπός της διαχείρισης αυτής είναι αφενός η ολοσχερής κατάρρευση και αφετέρου ο μετασχηματισμός του τομέα σε συγκεντρωτικά μεγάλα σχήματα εταιρειών που θα καπηλευτούν και θα δεσμεύσουν καταναλωτές και παραγωγούς, με επαχθής όρους και αμφίβολης ποιότητας προϊόντων παραγωγής.
Οι περίοδοι κρίσης αντιμετωπίζονται ως ευκαιρίες για τομές από την κεντρική διοίκηση, με την στοχευμένη ερμηνεία των στοιχείων που προκύπτουν ως προς τον σκοπό. Είναι αρκετά πρόσφατες οι δηλώσεις του πρωθυπουργού από το βήμα της βουλής ο όποιος προετοίμασε για το μέλλον στον αγροτικό τομέα με πρόσχημα το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής. Πρωτοφανείς δράσεις μετασχηματισμού του τομέα λαμβάνουν εφαρμογή με καθαρά οικονομικά και όχι ανθρωποκεντρικά χαρακτηριστικά. Όλα αυτά ενώ το fan CVC που δραστηριοποιείται στον τομέα των τροφίμων και όχι μόνο, (στο οποίο εργάζεται ως διευθυντικό στέλεχος η κόρη του πρωθυπουργού, αμοιβόμενη και με μετοχές εκτός από χρήματα) αλωνίζει στην χώρα και ετοιμάζεται για επιθετικές αγορές και επενδύσεις στον τομέα παραγωγής.
Πράγματι ο αγροτικός τομέας έχει ανάγκη σοβαρότατου μετασχηματισμού. Αλλά ο προσανατολισμός πρέπει να είναι προς την φυσιολογία του περιβάλλοντος και της φυσιολογίας του ανθρώπου και όχι προς τον περεταίρω υβριδισμό. Μπορεί και πρέπει να γίνει χρήση της τεχνογνωσίας χωρίς όμως αυτή να μας εκτρέπει από τα πλαίσια που ορίζει η φύση. Πρέπει να πάψει κάθε βιασμός που προκύπτει σε αυτή από καλλιέργεια υβριδίων. Από μπασταρδέματα των ζώων που καταναλώνουμε ως τροφή. Από μεθόδους παραγωγής που είναι ασύμβατες με την φύση σπέρνοντας δηλητήρια και οργανισμούς φτιαγμένους σε εργαστήρια. Η φύση θα βρει τον τρόπο να τα επιδιορθώσει όλα. Ο άνθρωπος πρέπει άμεσα να αλλάξει μυαλό διότι έχει εκπέσει από την φυσιολογία του. Μέσα στην υβριδική ανοησία και έπαρση του νομίζει ότι η φύση του επιτίθεται. Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι η άμυνα της φύσης στον υβριδισμό που προσπαθεί να της επιβάλει ο άνθρωπος καταδεικνύοντας του την ανάγκη του επαναπροσδιορισμού του στην φυσιολογία του. Κάτι εύκολα εφικτό με συλλογική νόηση και βούληση, πριν το σημείο της απολυτής κατάπτωσης.
DimLoup