Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην κυριακάτικη του ανάρτηση στο διαδίκτυο σχολίασε μεταξύ άλλων θεμάτων το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο ήρθε προς ψήφιση από την ελληνική βουλή στις 7/12/2023.
Όπως είπε κατά λέξη “Έχει έρθει ο καιρός να κατανείμουμε τα φορολογικά βάρη πιο δίκαια και πιο ισορροπημένα, με μέριμνα για τους πιο αδύναμους, όπως ακριβώς επιτάσσει και το Σύνταγμα. Και να πω και κάτι ακόμα: η ισονομία απέναντι στους φόρους βοηθάει τελικά να μειώνουμε τους φόρους για όλους”.
Αίσθηση έχει προκαλέσει η ευκολία με την οποία ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τα νέα μέτρα, τα οποία αφαιμάζουν τον Ελληνικό πληθυσμό. Σε περίπτωση που φέρουν την ισονομία, θα κινηθούν προς την συλλογική ευμάρεια ή προς την συλλογική παρακμή των Ελλήνων πολιτών;
Μετά από 4 χρόνια πολιτικής διοίκησης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και από την Νέα Δημοκρατία έχουμε την παραδοχή της δόμησης ενός άδικου φορολογικού συστήματος, το οποίο λειτουργεί στη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά. Δικαίως μπορούμε να πούμε ότι συμμετείχε στη διαιώνιση αυτού του άδικου συστήματος και στα όποια επακόλουθα έχει φέρει αυτό.
Η χώρα έρχεται από μία μακρά περίοδο μνημονιακών πολιτικών και φορολογικών αφαιμάξεων που έχουν επιβληθεί στους πολίτες ως επακόλουθο του υψηλού και μη διαχειρίσιμου χρέους της κεντρικής κυβέρνησης. Τα αποτελέσματα των φόρων που έχουν πληρωθεί τόσα χρόνια δεν έχουν αποδοθεί στους πολίτες, ούτε έχει γίνει καμία φοροελάφρυνση. Αντιθέτως τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η υπερφορολόγηση έρχεται να τα καλύψει μία επιδοματική πολιτική, η οποία εντείνει την ανισότητα και ντροπιάζει τους πολίτες κάνοντας τους να νιώθουν επέτες των δικών τους χρημάτων.
Επομένως, μετά από τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, το λανσάρισμα του νέου φορολογικού νομοσχεδίου με έναν τρόπο εμπορικής διαφήμισης, γίνεται για ακόμη μία φορά με ζητούμενο να αποδεχτούν οι πολίτες κάτι το οποίο αποτελεί υπόσχεση. Όπως οι προηγούμενες φορολογικές επιδρομές οι οποίες έχουν μείνει ως καθιερωμένοι φόροι και κανείς από αυτούς τους φόρους δεν έχει αποσυρθεί.
Οι φόροι σε ένα κράτος δικαίου πρέπει να είναι ανταποδοτικοί, να εισπράττονται και να αποδίδονται στο έργο για το οποίο εισπράχθηκαν. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας και η δόμηση έργων από τους φόρους των Ελλήνων πολιτών και η μετέπειτα παραχώρηση τους σε ιδιώτες που λειτουργούν με ίδιον όφελος. Αυτό συμβαίνει διότι η διοίκηση του κράτους είναι ανίκανη να διαχειριστεί αλλά και να οικοδομήσει τα έργα. Είναι παράδοξο το ότι τόσα χρόνια αποδίδουμε φόρους για να πληρωθούν δανεικά, τα οποία δεν προσέφεραν τίποτα. Ούτε ανάπτυξη, ούτε έργα, ούτε δόμηση μιας κοινωνικής πολιτικής, όπως τώρα επικαλείται ότι θέλει να δομήσει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.
DimLoup