Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε συνάντηση όλων των στελεχών της ΝΔ, με τον πρόεδρο της και πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να παρουσιάζει την νέα γραμματέα της πολιτικής επιτροπής του κόμματος, Μαρία Συρεγγέλα.
Μία συνάντηση που όπως είπε ο πρωθυπουργός από το βήμα, είναι η πρώτη μετά την νίκη του κόμματος στις εθνικές εκλογές, παρουσιάζοντας έναν άκρως αν μη τι άλλο θετικό απολογισμό, δικαιολογώντας το αποτέλεσμα των εκλογών, το οποίο τους δίνει το έναυσμα να συστρατευθούν, για τις νέες μάχες με βάση τις νέες συνθήκες.
Πιο συγκεκριμένα ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσα απ’ όλη αυτή την ουτοπική παρουσίαση, θέλησε να αναδείξει μια σταθερότητα και μια δυναμική του κόμματος του, με φόντο τις Ευρωεκλογές που ο ίδιος θύμισε, τονίζοντας την αναγκαιότητα της εκλογής υποψηφίων βουλευτών από την παράταξη του στην Ευρώπη. Ο πρωθυπουργός συνέχισε την ομιλία του στο ίδιο μήκος κύματος, με ισχυρές δόσεις ατομικισμού και διάσπασης της συλλογικότητας. Κάνει λόγο για λοιδορίες σε Νεοδημοκράτες, κάνει λόγο για αγωνία δεκαετιών, αλλά και για μια δικαίωση όπως αφήνει να εννοηθεί, δηλώνοντας περήφανος για παλιά στελέχη που άντεξαν μετά από ήττες όπως αναφέρει, που πλέον συνταξιοδοτούνται και την θέση τους παίρνουν άλλα νεότερα μέλη.
Πολιτικές θέσεις καθαρά παλαιοκομματικές, αφού είναι εμφανές από τις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, πως γι’ αυτόν και το κόμμα του η χώρα μας είναι ένα κεκτημένο, το οποίο λειτουργεί ως μαγαζί. Ένα μαγαζί που πουλάει και συγκεντρώνει «πελατεία», την στιγμή που ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος να διατηρήσει με κάθε τρόπο αυτό το κεκτημένο, συντονίζοντας και επιβραβεύοντας τα στελέχη του. Πολιτικές θέσεις στις οποίες δεν φαίνεται ούτε στο ελάχιστο κάποιο στοιχείο που να προσδίδει δημοκρατία. Αντιθέτως αντί για δημοκρατία όλοι μας βιώνουμε μια κομματοκρατία, που ως στόχο της έχει την διχοτόμηση των πολιτών και τον κοινωνικό διχασμό με κάθε τρόπο.
Το ερώτημα που γεννιέται είναι ποιοι τελικά είναι οι στόχοι της παράταξης και του ιδίου; Να παράξει έργον δίκαιο και τις προδιαγραφές ώστε να γίνει η ζωή μας ποιοτική και λιγότερο δύσκολη ή να καθιερωθεί ο ίδιος και η παράταξη του δουλεύοντας πρός ίδιον όφελος; Εργάζεται τελικά για τον λόγο που εκλέχθηκε ο πρωθυπουργός; Όλοι μας ζούμε στην ίδια χώρα βιώνοντας τις ίδιες δυσκολίες, τους ίδιους εκβιασμούς και απειλές, την στιγμή που πάλι όλοι μας υποτασσόμαστε στους ίδιους άδικους και άνομους νόμους. Δίκαιο για εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας θα ήταν να αρχίσουμε να παρατηρούμε τις πράξεις τους, και να ζυγίζουμε τα αποτελέσματα αυτών…
ΑΡΧΟΣ