PRESS ROOM 
Η υπουργός εσωτερικών, Νίκη Κεραμέως, μιλώντας σε εκδήλωση που οργάνωσε στην Πάτρα, η διοικούσα επιτροπή εκλογικής περιφέρειας Αχαΐας της ΝΔ, για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, τόνισε μεταξύ άλλων, την θεσμοθέτηση της επιστολικής ψήφου.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η κα Κεραμέως « η επιστολική ψήφος είναι ένα μέτρο το οποίο βαθαίνει την δημοκρατία » και συνέχισε : « όποιος φοβάται την επιστολική ψήφο, φοβάται την συμμετοχή. Είναι ένα μέτρο δημοκρατίας, δηλαδή πως θα φέρουμε περισσότερο κόσμο στις κάλπες, πως θα ενισχύσουμε την συμμετοχή και πως θα παρακινήσουμε συμπολίτες μας να πάνε να εκφράσουν την βούληση τους ».
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η επιστολική ψήφος παρουσιάζεται ως μέτρο που βαθαίνει την δημοκρατία, το σχόλιο της κα Κεραμέως φαίνεται να υπογραμμίζει ένα γενικότερο πρόβλημα. Εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι, παρά τα μέτρα που λαμβάνονται για την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στην δημοκρατική διαδικασία, οι πολίτες φαίνεται να απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από αυτην. Είναι προφανές ότι, αν οι πολίτες δεν συμμετέχουν στην δημόσια ζωή, δεν μπορεί να γίνει τίποτα και σίγουρα δεν αρκεί να καλούν τους πολίτες να συμμετέχουν με το ένα ή το άλλο μέτρο. Θα πρέπει να διερευνήσουν τους λόγους που οι πολίτες απέχουν.
Στο πλαίσιο της πολιτικής, η δημοκρατία είναι ένα πολιτικό σύστημα όπου η εξουσία ανήκει στον πολίτη, ο οποίος έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων και στην επιλογή των κυβερνώντων. Αυτή η συμμετοχή εκδηλώνεται μέσω εκλογών και δημοψηφισμάτων, δημιουργώντας ένα πλαίσιο όπου ο πολίτης έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει την πολιτική κατεύθυνση της χώρας.
Συμβαίνει όμως αυτό στην χώρα μας; Στην πραγματικότητα, η Δημοκρατία στην χώρα μας έχει δομηθεί και οργανωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η συμμετοχή των πολιτών σε αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές τους να είναι σχεδόν αδύνατη. Κάθε τέσσερα χρόνια γίνεται αρπαγή και κατάχρηση των ψήφων τους από τους πολιτικούς, οι οποίοι λειτουργούν ως αντιπρόσωποι και όχι ως εκπρόσωποι των πολιτών. Στην Ελλάδα και στην παραφρασμένη δημοκρατία που λειτουργεί τώρα, κανείς δεν ζητά από τους πολίτες να συμμετέχουν επί των αποφάσεων αλλα μόνον επί των προσώπων. Έτσι, τα πρόσωπα κάνουν ότι θέλουν αγνοώντας τους πολίτες.
Όσον αφορά την εκλογική διαδικασία, τα χαρτιά είναι σημαδεμένα από την αρχή. Οι επιλογές που δίνονται από τα προκαθορισμένα προγράμματα των κομμάτων είναι κενά χωρίς περιεχόμενο και αυτό οι πολίτες το αντιλαμβάνονται. Από αυτή την συνθήκη δεν μπορούν να ξεφύγουν ακόμα και οι ίδιοι οι βουλευτές, που καλούνται να υποστηρίξουν με σθένος τη ”γραμμή του προέδρου” και τίθενται υπό κομματική πειθαρχία για όποιον εκφράσει αντίθετη στάση και θέση.
Συμπερασματικά, σε μια πολιτεία, οι πολίτες της είναι ενεργοί με συμμετοχή και άποψη στα κοινά όταν η συμμετοχή τους παίζει κάποιο ρόλο. Αν δεν μετραει η αποψη τους τότε ποιος ο λόγος να την εκφράσουν; Συνεπώς η αποχή αποτελεί πολιτική δήλωση δυσαρέσκειας στο πολιτικό σύστημα που δεν εκφράζεται σωστά. Επομένως ότι μέτρα και να πάρουν, αν δεν ακούν, αν δεν σέβονται την φωνή των πολιτών δεν μπορούν να έχουν δημοκρατία, η οποία είναι εκτελεστικός μηχανισμός συλλογικών αποφάσεων.
Κοκοσάλη Άννα Μαρία