PRESS ROOM 
Μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ πληροφορηθήκαμε ότι σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, τα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν πως 1,35 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν παγκοσμίως τη ζωής τους κάθε χρόνο σε οδικά δυστυχήματα. Όσον αφορά τα άτομα ηλικίας 15-29 ετών, τα οδικά ατυχήματα παραμένουν η πρώτη αιτία θανάτου.
«Η οδική ασφάλεια θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για τη χώρα με ένα ξεκάθαρο σχέδιο δράσης το οποίο θα περιλαμβάνει και τους τρεις κρίκους της αλυσίδας ενός τροχαίου ατυχήματος. Τα οχήματα, την οδική υποδομή και κυρίως την οδηγική συμπεριφορά…. ».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στην χώρα μας κάθε χρόνο τα χιλιάδες τροχαία ατυχήματα έχουν ως αποτέλεσμα εκατοντάδες νεκρούς, εκατοντάδες βαριά τραυματισμένους και χιλιάδες ελαφρύτερα τραυματισμένους.
Οι παράγοντες που εμπλέκονται σε ένα τροχαίο ατύχημα είναι τρεις: ο οδηγός, το όχημα και ο δρόμος. Η σωματική και η ψυχική υγεία των οδηγών, η ικανότητα τους και η τήρηση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας, παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόκληση τροχαίων ατυχημάτων. Η ποιότητα της κατασκευής του οχήματος και της συντήρησης του, επηρεάζουν την συχνότητα και τη βαρύτητα των τροχαίων ατυχημάτων. Ευθύνες βέβαια αποδίδονται και στην ποιότητα του οδικού δικτύου: δρόμοι που είναι κακό σχεδιασμένοι, έχουν κακό έως ανύπαρκτο φωτισμό ή η σηματοδότησή τους δεν είναι καλή. Δρόμοι κακοσυντηρημένοι, με λακκούβες και με ακατάλληλης ποιότητας άσφαλτο κ.α.
Η ευθύνη των οδηγών για την σωστή οδήγηση είναι αυτονόητη. Επειδή όμως στην χώρα μας οι ευθύνες αποδίδονται συστηματικά κυρίως στους πολίτες ας δούμε και το μερίδιο της ευθύνης που αναλογεί στο κράτος, δηλαδή στους διαχειριστές του, δηλαδή στο πολιτικό κατεστημένο.
Η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού έχει ως αποτέλεσμα στους ελληνικούς δρόμους να κυκλοφορούν πολλά χαμηλής ποιότητας οχήματα ή και κακοσυντηρημένα. Το αγχωτικό περιβάλλον, ανεργία, χρέη, πλειστηριασμοί κ.α που έχει επιβληθεί στον λαό επηρεάζει την ψυχοσωματική υγεία των πολιτών-οδηγών.
Η οδική παιδεία που είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους είναι με βάση τα αποτελέσματα, ανεπαρκέστατη. Βέβαια αποκλειστική ευθύνη του κράτους είναι και η κατασκευή και η συντήρηση του κατάλληλου για την χώρα μας οδικού δικτύου.
Ενώ σαν πολίτες έχουμε ήδη πληρώσει μέσω φόρων και τελών κυκλοφορίας για την κατασκευή και συντήρηση ενός σύγχρονου, ασφαλούς και επαρκούς οδικού δικτύου η κατάσταση του, ακόμη και σήμερα, σε μεγάλο μέρος της χώρας είναι τραγική. Και ενώ η εντατικοποίηση των ελέγχων και η αυστηροποίηση των ποινών για την σοβαρή-επικίνδυνη παραβατικότητα των οδηγών γενικά είναι προς την σωστή κατεύθυνση, δεν βλέπουμε να συμβαίνει το ίδιο και στους υπεύθυνους των κακοτεχνιών και της ελλιπούς συντήρησης του οδικού δικτύου, που οι πράξεις ή και οι παραλήψεις τους δημιουργούν μόνιμη και συνεχή επικινδυνότητα στο οδικό δίκτυο.
Όπως π.χ. αφαιρείται το δικαίωμα της οδήγησης από τον πολίτη ή κατάσχεται το όχημά του, θα έπρεπε και η υπεύθυνη της κακοτεχνίας ή ελλιπούς συντήρησης εταιρεία, να αποκλείεται εφεξής από τα δημόσια έργα και να της αφαιρείται η τυχόν παραχώρηση της εκμετάλλευσης του έργου.
Και επειδή το “ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”, η απόδοση των ευθυνών και κυρώσεων θα πρέπει πρωτίστως να ξεκινά από τα δημόσια-πολιτικά πρόσωπα, που έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε οποιοδήποτε έργο που ξοδεύεται δημόσιο χρήμα.
Φιλιππάκης Χαράλαμπος