Παροχή μητρότητας: Προνόμια για λίγες

Την επέκταση του επιδόματος μητρότητας της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) στις αυτοαπασχολούμενες και στις αγρότισσες προωθεί το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, με ρύθμιση που περιλαμβάνει το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Με την προτεινόμενη διάταξη, επεκτείνεται η ειδική παροχή προστασίας της μητρότητας της ΔΥΠΑ στις μη μισθωτές, ασφαλιστικά ενήμερες μητέρες. Παράλληλα, με διάταξη του νομοσχεδίου, θεσπίζεται, για πρώτη φορά, ειδική παροχή μητρότητας για τις ελεύθερες επαγγελματίες και τις αγρότισσες, που θα λαμβάνουν για εννέα μήνες τον κατώτατο μισθό (780 ευρώ σήμερα). «Για παράδειγμα, στον ΕΔΟΕΑΠ, οι ασφαλισμένες δικαιούνταν μόνο επίδομα λοχείας. Τώρα, τους δίνεται επίδομα μητρότητας για εννέα μήνες και μάλιστα, θα ισχύσει αναδρομικά από τις 24 Σεπτεμβρίου 2023. Αυτή είναι μία έμπρακτη πολιτική υπέρ των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών, αλλά και μία πολιτική που στοχεύει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος» σημείωσε ο κύριος Άδωνης Γεωργιάδης.

Τα ερωτήματα όμως είναι.. Γιατί ένα “οργανωμένο” κράτος το οποίο μέριμνα για το υψηλό βιοτικό επίπεδο “ΌΛΩΝ” των πολιτών αποφασίζει να ενισχύσει οικονομικά συγκεκριμένο ποσοστών γυναικών; Πως θα καταστεί εφικτή η μείωση του δημογραφικού ζητήματος της χώρας την στιγμή που δεν ενισχύονται όλες οι γυναίκες ισότιμα;

Και το σημαντικότερο. Με ποιον τρόπο παρακινούνται οι ελεύθερες επαγγελματίες ή οι αγρότισσες να κυοφορήσουν, την στιγμή που έπεται, ο εξοστρακισμός μέσω δυσβάσταχτων φόρων; Τέλος, πως ένα κράτος διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του και μεριμνά για τις σχέσεις μεταξύ των πολιτών, προσπαθωντας να επιλύσει τα ζητήματα του κάνοντας διακρίσεις; Κατά πόσο δίκαιη μπορεί να θεωρηθεί αυτή η παρούσα στρατηγική και πως είναι εφικτό να επιλυθούν τα ζητήματα ενός κράτους την στιγμή που οι ίδιοι οι πολίτες δεν συμμετέχουν σε αυτό; Οι πολιτικοί γνωρίζουν την αναγκαιότητα για τους νόμους που πρέπει να θεσπιστούν ή οι ίδιοι οι πολίτες, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα από τον κάθε ένα τις ανάγκες τους; 

Τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει αυτού του είδους η στρατηγική δεν εχουν την δυναμική να επιλύσουν το πρόβλημα της υπογεννητικότητας των Ελλήνων. Η πραγματική αναγκαιότητα έχει να κάνει πρωτίστως με την μεταστροφή της συλλογικής συνείδησης που μας οδήγησε εδώ.

Η συμμετοχή ΌΛΩΝ των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων είναι η λύση για την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου μας.

Κλειώ