Ο Υφυπουργός Εξωτερικών Οικονομικής Διπλωματίας και Εξωστρέφειας, Κώστας Φραγκογιάννης, παραβρέθηκε στη Διεθνή Εμπορική Έκθεση της Κίνας στην Σαγκάη, CHINA INTERNATIONAL IMPORTS EXPOCIIE 23.
Μεταξύ άλλων επισήμανε την σπουδαιότητα της οικονομικής διπλωματίας, την ένταξη της Ελλάδας στην κινεζική πρωτοβουλία BRI φέρνοντας ως απόδειξη το Λιμάνι του Πειραιά, καθώς και στην στρατηγική της κυβέρνησης για την υπεράσπιση των Εθνικών μας συμφερόντων.
Ας δούμε όμως τι είναι αυτη η κινεζική πρωτοβουλία με τα αρχικά BRI…Πρόκειται για ένα σχέδιο που βασικό στοιχείο εχει την δημιουργία μιας υπερσύνδεσης μεταξύ Κίνας, Αφρικής, Νοτιοανατολικής Ασίας, Ρωσίας και Ευρώπης μέσω της Κινεζικής θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού. Θα περιλαμβάνει κυρίως μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, αγωγούς ενέργειας και θαλάσσιες υποδομές εμπορίου, με απώτερο σκοπό την ανάδειξη της Κίνας σε μια ισχυρή παγκόσμια δύναμη.
Η Ελλάδα βάσει του παραπάνω σχεδίου έδωσε το λιμάνι του Πειραιά να το εκμεταλλεύεται η Κίνα έναντι 1,5 δις ευρώ και αναρωτιόμαστε… Τι πήρε η Ελλάδα ως αντάλλαγμα εκτός απο αυτο το ποσό για την χώρα μας; Γιατι η πολιτεία δεν φροντίζει να εκμεταλλευτεί η ιδια, προς όφελος της χώρας και των πολιτών της τα λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα κ.α., αντ’ αυτού καταφεύγει στο ξεπουλημα;
Παράλληλα προσκαλούνε τους πάντες να ερθουν να επενδύσουν στα φιλέτα της οικονομιας μας, δηλ. στον τουρισμό, στην γεωργία, στην ενέργεια, στο εκπαιδεύσιμο ανθρώπινο δυναμικό κ.α. νιώθοντας προφανώς υπερήφανοι για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Από αυτές ομως τις επενδύσεις λείπει το βασικότερο συστατικό… ο Έλληνας Επενδυτής.
Το “συγκριτικό πλεονέκτημα” αναφέρεται στο πλεονέκτημα που έχει ένα προϊόν, υπηρεσία ή εταιρεία σε σχέση με άλλα παρόμοια προϊόντα, υπηρεσίες ή εταιρείες στην αγορά. Στην επιχειρηματική και μάρκετινγκ γλώσσα, η έννοια αυτή χρησιμοποιείται για να επισημανθεί η αξία ή το πλεονέκτημα που κατέχει ένα προϊόν ή υπηρεσία σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους.
Η κυβέρνηση του κύριου Μητσοτάκη και ο Υφυπουργός Εξωτερικών, εφόσον μιλάνε για επενδύσεις και ανάπτυξη, θα έπρεπε να έχουν σαν στόχο την βιομηχανική ανάπτυξη της ναυτιλίας σε ολα τα επίπεδα. Θα έπρεπε να θέλουν να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις, ώστε να υπάρχει υπερσύγχρονο δίκτυο σιδηροδρομικών σταθμών, αεροδρομίων και περιφερειακών δρόμων, δομημένα με τις ανάλογες υπηρεσίες. Θα έπρεπε να επιδιώκουν την κατασκευή υψηλότατης τεχνολογίας πλοίων και να βάλουν την Ελλάδα στην θέση που της ανήκει στον τομέα της ναυσιπλοΐας.
Αντιθέτως έχοντας η Ελλάδα το συγκριτικό πλεονέκτημα, οι εκπροσώποι μας σε ρόλο πλασιέ, ξεπουλάνε τα φιλέτα της χώρας μας κομμάτι-κομμάτι παρουσιάζοντας μας οικονομικά στοιχεία εικονικής ανάπτυξης.
Σίγουρα διαθέτουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα…. γιατι δεν το χρησιμοποιούμε;
Αναστασία Ντουστάκη