PRESS ROOM 
«Αν έχεις μπάρμπα στην κορώνη» είναι η πρώτη σκέψη που μπορεί να κάνει κάποιος διαβάζοντας σχετικά με το νέο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για το νέο σύστημα επιλογής διοικήσεων στο Δημόσιο ,μια από τις πιο γνωστές φράσεις στην Ελλάδα η οποία παραπέμπει σε κάποιον «παράγοντα» ο οποίος έχει μεγάλα μέσα, υψηλές διασυνδέσεις που του εξασφαλίζουν ευνοϊκές ρυθμίσεις και άλλα προνόμια.
Εμέσως πλην σαφώς αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να αναδείξει την παραδοχή της κυβέρνησης αλλά και κάθε πολιτικού σχήματος που μετείχε στην διαδικασία και που έχει ασκήσει διακυβέρνηση τα τελευταία χρόνια για την ακαταλληλότητα, την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία που επικρατεί στην επιλογή των προσώπων σε καίριες διοικητικές θέσεις .
Εξάλλου δεν είναι λίγα τα περιστατικά που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας ,όπου η επιλογή προσώπων σε θέσεις ευθύνης γίνεται βάσει προσωπικών σχέσεων, εξαργύρωση προεκλογικών υποσχέσεων και οικονομικών συμφερόντων καλιεργόντας και συντηρώντας το πελατειακό κράτος αντί κρητηρίων αξιοκρατίας , επάρκειας και εμπειρίας .
Ας θυμηθούμε όλοι το τραγικό δυστύχημα που έγινε στα Τέμπη και τον μοιραίο Σταθμάρχη , που συγκλόνισε συθέμελα την Ελληνική Κοινωνία,που κλόνισε την εμπιστοσύνη των πολιτών για την ασφάλεια των μέσων μαζικής μεταφοράς και κυρίως στοίχισε την ζωή δεκάδων συμπολιτών μας και δεν είναι το μόνο περιστατικό Να θυμηθούμε το Μάτι, Να θυμηθούμε την Μάνδρα κ.α., χωρίς να υπάρχει η διάθεση να στοχοποιηθεί κανένας, καθώς το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στο προσωπικό του ΟΣΕ ,της Πυροσβεστικής ή της Πολιτικής Προστασίας εν γένει , όμως η θέση του σταθμάρχη ασφαλώς και είναι μια τέτοια θέση ευθύνης και για αυτό αναφέρεται ως δείγμα.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν αν το πρόσωπο ή τα πρόσωπα κάθε καίριας θέσης που καλούνται να προστατέψουν το κοινό καλό αλλά και την ίδια την ζωή των πολιτών που είναι προιόν πολιτικής ή κομματικής παρέμβασης έχει την γνώση και την εκπαίδευση να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που εμφανίζονται ; Υπάρχει η κατάλληλη πειθαρχία να φέρει σε πέρας ένα τόσο σημαντικό έργο ; Υπάρχει η νηφαλιότητα να πάρει εκέινες τις αποφάσεις που θα σώσουν ζωές ;
Συμπερασματικά όσα νομοσχέδια και αν ψηφιστούν , όσο και αν αυστηροποιηθούν τα κριτήρια για την καταλληλότητα κάποιου να προσληφθεί σε μια θέση ευθύνης τα παραπάνω ερωτήματα θα παραμένουν αναπάντητα, τραγικά γεγονότα θα επαναλαμβάνονται και εμείς απλά θα παραμένουμε θεατές. Συνεχώς θα θρηνούμε απωλειες και η διαφθορά, η ανασφάλεια,η αναξιοκρατία, η ανισότητα και η δυσπιστία των πολιτών σε όλα τα επίπεδα ζωής και βίου θα γιγαντώνεται ,καθώς αυτό το νομοσχέδιο στόχο έχει να νομιμοποιήσει κοινώς τα ρουσφέτια και να διαιώνιση το πελατειακό κράτος, έναν άδικο μηχανισμό που όλα τα κόμματα έχουν δημιουργήσει και που εμείς συντηρούμε όλα αυτά τα χρόνια με τις επιλογές μας .
Συνοψίζοντας, τέτοιου είδους νομοσχέδια έρχονται περισσότερο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των πολιτών, ο παρά να λύσουν προβλήματα και κακώς κείμενα.
Κοκοσάλη Άννα Μαρία