PRESS ROOM 
O Λευτέρης Αυγενάκης το πρωί του Σαββάτου ανακοίνωσε την έναρξη των εργασιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για την αναβάθμιση του κλάδου της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και του αλιευτικού τουρισμού με όνομα “Γαλάζιοι Ορίζοντες”. Ο υπουργός αναφέρει πως το πρόγραμμα έχει ως στόχο την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του επαγγέλματος εντάσσοντας τον ψαρά στην παραγωγή αλιευμάτων, μεταλλάσοντας το επάγγελμα σε κύρια γεννήτρια της οικονομίας της χώρας.
Το επάγγελμα του ψαρά πλήττεται, όμως δεν είναι όπως φαίνεται, στις προτεραιότητες της κυβέρνησης η ουσιαστική στήριξη του. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δίνει κίνητρα και δυνατότητες στις πολυεθνικές των υδατοκαλλιεργειών, να καλύψουν όλο και περισσότερο έδαφος στην αγορά της χώρας ενώ παράλληλα εκτοπίζουν τον ψαρά από τον ανταγωνισμό. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για το γεγονός πως το επάγγελμα αυτό, το εξασκούν και βιοπορίζονται περισσότερο από 15.000 Έλληνες πολίτες και προχωρά στην “μετάθεση” τους από καραβοκύρηδες σε υπαλλήλους των εταιρειών αυτών. Τονίζεται ότι οι δυνατότητες της Ελλάδας στον τομέα αυτόν είναι πάρα πολλές καθώς κατέχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή από τις γειτονικές μας χώρες.
Η υδατοκαλλιέργεια υποστηρίζεται πως δίνει την λύση στο πρόβλημα της ζήτησης αλιευτικών προϊόντων, όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει βάσει των ερευνών στα εργοστάσια μαζικής παραγωγής ψαριών. Ο μεγάλος πληθυσμός ψαριών στο περιορισμένο χώρο εκτροφής, δημιουργεί αμφιβολίες για το εάν εκείνα τα ψάρια είναι κατάλληλα προς κατανάλωση, διότι οι απεκκρίσεις των ψαριών σε ένα υδάτινο περιβάλλον το οποίο στερείται ανανέωσης του υδάτινου στοιχείου. Λόγω των χαμηλών σε ένταση ρευμάτων, κατεβαίνει το pH του νερού και τα ψάρια αναπτύσουν σοβαρές ασθένειες. Τόσο οι ασθένειες όσο και τα δυνατά αντιβιοτικά που δίνουν στα ψάρια υδατοκαλλιέργειας, διεισδύουν στα ύδατα με αποτέλεσμα την μόλυνση και των ψαριών που περιτριγυρίζουν τις πλατφόρμες για να τραφούν.
Παράλληλα μια μεγάλη εταιρεία δεν έχει τα έξοδα ενός μικρού ελεύθερου επαγγελματία και συνεπώς το κόστος παραγωγής της μειώνεται. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του ψαρά και της υδατοκαλλιέργειας. Οι μεγάλες επιχειρήσεις κρατούν χαμηλά τις τιμές πώλησης των προϊόντων τους, σε τέτοιο βαθμό που οι ψαράδες δεν μπορούν να τους ανταγωνιστούν και σιγά σιγά παρκάρουν τα καΐκια τους μόνιμα.
Εντατικοί έλεγχοι θα μπορούσαν να γίνονται σε όλες εκείνες τις επιχειρήσεις που στον βωμό του χρήματος καταπατούν θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου στην σίτιση και στην υγεία του, αλλά και που καταστρέφουν το περιβάλλον. Ένα προϊόν το οποίο αναπτύσσεται στο φυσικό του περιβάλλον δεν μπορεί να συγκριθεί σε θρεπτική αξία με ένα βίαια εκτρεφόμενο. Υπάρχουν ποικίλοι τρόποι για την κάλυψη της ζήτησης των αλιευτικών προϊόντων που μπορούν να αντισταθμίσουν την υποβάθμιση της ποιότητας της τροφής μέσω της μαζικής καλλιέργειας. Το υπουργείο καθώς και η κυβέρνηση θα μπορούσε να προστατέψει μέρη τα οποία είναι τόποι αναπαραγωγής ψαριών όπου θα τα επιτηρούν με αυστηρότητα και με την σοβαρότητα που αρμόζει στην κατάσταση.
Το επάγγελμα του ψαρά πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει προς όφελος της κοινωνίας και η κυβέρνηση οφείλει να το στηρίξει. Ο ψαράς πρέπει να έχει κίνητρα ώστε να αυξηθεί η παραγωγή του, οι αποδόσεις του και η ασφάλεια του, ώστε να συνεχίσει το επάγγελμα. Το αρμόδιο υπουργείο οφείλει να διασφαλίζει μια υγιή αγορά τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, όπως επίσης και συνεχείς ενημερώσεις για την εκπαίδευση και την βελτίωση του Έλληνα αλιέα.
ΟΚΟ