PRESS ROOM 
Κατηγορηματική δήλωση έκανε από το βήμα της Ολομέλειας, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή των «Σπαρτιατών», Αλέξανδρου Ζερβέα. Ο τελευταίος κάλεσε την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει ποια είναι η μεταναστευτική της πολιτική απέναντι στον κίνδυνο ενός μεθοδευμένου εποικισμού της χώρας, αφήνοντας αιχμές για τις δηλώσεις του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα Τζορτζ Τσούνη, σχετικά με την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες μετά από πέντε έτη παραμονής τους.
«Η απόδοση ελληνικής ιθαγένειας ρυθμίζεται με νόμο σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα.
Πρώτα από όλα λοιπόν, ας δούμε μερικά πράγματα περί ιθαγένειας. Κάθε άνθρωπος αποκτά ιθαγένεια τη στιγμή που γεννιέται, κατά κανόνα την ίδια με έναν από τους γονείς του (δίκαιο του αίματος) ή υπό προϋποθέσεις του τόπου γέννησης του (δίκαιο του εδάφους). Κατά τη διάρκεια της ζωής του ενδέχεται να αποκτήσει νέα ιθαγένεια οικειοθελώς. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται πολιτογράφηση.
Ιθαγένεια ονομάζεται λοιπόν «ο δημοσίου δικαίου νομικός δεσμός που συνδέει το άτομο με την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει. Με άλλη διατύπωση, «η νομική και πολιτική ιδιότητα ενός ατόμου ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος στο οποίο ανήκει». Βέβαια ο όρος υπηκοότητα στην ελληνική νομική γλώσσα είναι ταυτόσημος με αυτόν της ιθαγένειας, και χρησιμοποιείται παράλληλα λέμε π.χ. ελληνική ιθαγένεια, αλλά Έλληνας υπήκοος όχι Έλληνας ιθαγενής. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να τονιστεί η σημασία της Ιθαγένειας στην Ελλάδα, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα κληρονομικά δικαιώματα του έθνους των Ελλήνων και την υποχρέωση στην διαχείριση και υπεράσπιση αυτών.
Ένα άτομο δεν μπορεί να έχει παραπάνω από μια ιθαγένεια ταυτόχρονα, καθώς η λέξη προέρχεται από το ιθύς+γένος (ιθύς=ευθύς, ο κατ’ ευθείαν βαίνων + γένος-γενέσθαι / γίγνομαι) και αφορά το γένος και όχι την εντοπιότητα /τόπο γέννησης/διαβίωσης κάποιου.
Έχοντας λοιπόν πλήρη γνώση του όρου ιθαγένεια, δεν θα έπρεπε να προβληματιστούμε σχετικά με την απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης, να παραχωρεί την ελληνική ιθαγένεια μέσο του νόμου;
Πώς είναι δυνατόν να μιλάει για διαφύλαξη των συνόρων, ο υπουργός εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, στην ερώτηση που του τέθηκε για την στάση της κυβέρνησης, σχετικά με την μεταναστευτική πολιτική,αλλά και αποφυγή του εποικισμού της χώρας την στιγμή που υπάρχει ανεξέλεγκτη μαζική εισροή μεταναστών;
Είναι σαφές, ότι οι μαζικές πληθυσμιακές μετακινήσεις που έχουν σημειωθεί τον τελευταίο χρόνο, θέτουν υπό αμφισβήτηση την έννοια του σύγχρονου κράτους, που βασίζεται στις κατασκευές της εδαφικής κυριαρχίας (υπηκοότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτογράφηση, σύνδεση με κράτος) και συνιστούν ένα ανησυχητικό στοιχείο, αφού σπάνε την ταύτιση μεταξύ ανθρώπου και πολίτη δημιουργώντας κρίση στις κυρίαρχες δομές. Για αυτό και η μετανάστευση αποτελεί απειλή για την εθνική ταυτότητα της χώρας, αλλά και για την κοινωνική μας συνοχή. Σαφώς και είναι σημαντικό να αποφεύγεται οποιαδήποτε μορφή στιγματισμού, περιθωριοποίησης και αποκλεισμού των μεταναστών από το σύνολο. Σε καμία όμως περίπτωση δεν είναι δίκαιο να έχουν δικαίωμα διαχείρισης του πλούτου της χώρας μας, αλλά και ψήφου. Αντίθετα, είναι σημαντικό να οριστεί νομοθετικό πλαίσιο, στο οποίο θα ορίζεται η κοινωνική ένταξη των μεταναστών στην κοινότητα. Η Ένταξη των ατόμων θα διασφαλίζει ότι αυτοί που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας και αποκλεισμού, θα αποκτήσουν τις απαραίτητες ευκαιρίες και πόρους για να συμμετέχουν στην κοινωνική οικονομική και πολιτιστική ζωή της χώρας, ώστε να λάβουν ένα επίπεδο διαβίωσης το οποίο θεωρείται κανονικό για την χώρα στην οποία πλέον ανήκουν. Έτσι, θα διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία και ο τρόπος διαβίωσης όλων των κατοίκων της χώρας.
Κλειώ